Het is even wennen, maar we ontkomen er niet aan. Brianstormsessies met onze nieuwe Artificial Intelligence (AI)-collega’s! Samen gezellig verbinden tijdens een weekendje op de heide.
BOSBADEN
Over twee dagen begint de astronomische herfst. Een uitgelezen moment voor een verfrissend bosbad. De japanners noemen het shinrin-yoku: je onderdompelen in de natuur. Zet al je zintuigen open en volg ze, zij zullen je leiden. Loop naar wat boeiend ruikt, of dát wat je aandacht trekt. Haal diep adem en proef de frisheid, luister naar de ritselende bladeren, het geluid van vogels. Voel de zon, de wind of de regen op je huid. Leg je neer op de aarde, ga zitten tegen een boom. Duik er helemaal in en verdwijn.
GEDICHT:
Waar of wat mijn oog op valt, is vaak versleten, afgedankt en in een hoek gesmeten. Vergeten, Vol gaten aan de rand en in de steek gelaten.
Waar mijn neus naar neigt, is de geur van dauw, het gras op de dijk. Waar ik mijn neus voor ophaal of aan bezwijk, is vaak flauw of zuur gezeik.
Waar ik hoor, is waar geluisterd en ontvangen wordt. Waar wat is gezegd, niet wordt gekluisterd of behangen, vermalen wordt tot gort. Stilte is een werkwoord.
Waar mijn hart naar hunkert, ligt niet in de kilte van dat wat wordt gebunkerd maar in de stilte van wat in liefde is aangeraakt, in wat open ligt en braak.
Waar mijn tong naar tast, is de streling van smaak. Het betere proefwerk is ontdekken wat echt lekker is. ‘Het is mij toch niet naar de zin, er moet toch iets meer moeder in.’
Alje Bosma https://www.de-waslijn.nl
FOCUS
Waar onze focus ligt, ontstaat een denkbeeld.
Joep Arons, handweefster en kunstenares, volgt mijn filmpjes al vanaf het allereerste begin. Zij was onlangs bezig met de vertaling van een gedicht van de dichter Ludwig Steinherr toen ze het filmpje FOCUS zag, ze mailde me en schreef dat we beiden met KIJKEN bezig waren. Ik in beeld zij in woord. Toeval bestaat volgens mij niet. De heldere vertaling van het prachtige en verdiepende gedicht staat onder het filmpje. Alsof ze voor elkaar gemaakt zijn!
Vertaling van Joep Arons van een gedicht van Ludwig Steinherr uit: “Zur Geburt einer Ming-Vase”
26. Joep
HET KIJKEN
Vandaag bij de tandarts
de jonge vrouw in de wachtkamer –
Hoe zij minutenlang staarde
naar de foto in de ZEIT-bijlage:
paginagroot, uitvergroot
het oog van een orka –
Hoe zij haar blik omhoog richtte
mij in de ogen keek
en vervolgens naar de ogen van de orka –
En ik dacht na
over ogen en kijken
en waarom mensen en walvissen
ons wel aankijken
maar niet naar de zee, de storm en het heelal
of alleen door mensen en walvissen heen kijken
en ons kijken altijd meer verbergt
dan onthult
en dat we het oog van de walvis alleen maar zien
als we de walvis zelf niet zien
maar we zien de walvis wel
als we niet naar het oog kijken
omdat het oog van de walvis veel te klein is
om de zee en het heelal te kunnen zien
en dat de blik van een mens
oneindig te klein is
voor het heelal en de zee
maar tegelijk oneindig te groot
en ik dacht aan het Alziend Oog van God
in de driehoek van de kathedraal
dat precies zo kijkt als het oog van de orka
die de vrouw teruglegde op de tafel
terwijl ze opstond
Tot ziens! riep en de wachtkamer
uitliep
zonder mij een blik waardig te keuren