Fietsend door het Brabantse landschap kom ik ze steeds vaker tegen, kleine weitjes met daarin een willekeurig bij elkaar gezet setje dieren. Soms een koe, kameel, geit en wat flamingo’s, of alpaca’s met zebra, schaap en een kangoeroe. Ging je vroeger naar de dierentuin voor veel van deze dieren, nu staan ze dus in een weitje langs het fietspad.
Als ik langs de intensieve varkensteelt stallen fiets, moet ik altijd even de neus dichtknijpen. Maar daarna is daar weer zo’n weitje waar twee varkens wroeten in de modder. Het voelt als oude ambachten.